Piesza wyprawa na Gontyniec
14 lutego 2016r.
W walentynkową niedzielę 14 lutego dziewięcioro „Włóczykijów” i pies o wdzięcznym choć groźnym imieniu Brutus wybrało się na pieszą wędrówkę na Gontyniec. Do Chodzieży dojechaliśmy samochodami. Dalej ruszyliśmy czerwonym szlakiem, niezwykle malowniczą trasą „przez siedem wzgórz”. Szlak prowadził raz w górę, za moment gwałtownie w dół przez bardzo malownicze tereny. Po przejściu około 5 kilometrów znaleźliśmy się na szczycie Gontyńca.
Gontyniec (192 m n.p.m.) – kulminacja pasma wzgórz morenowych Wysoczyzny Chodzieskiej, położona 5 km na zachód od Chodzieży, będąca najwyższym punktem Pojezierza Wielkopolskiego. Według podań ludowych nazwa wywodzi się z czasów przedchrześcijańskich, od słowa gontyna – czyli od słowiańskiej budowli sakralnej. Na Gontyniec prowadzą urozmaicone szlaki turystyczne – czerwony i żółty z Chodzieży oraz żółty z Oleśnicy. Na szczycie zlokalizowana jest metalowa przeciwpożarowa wieża obserwacyjna (tzw. dostrzegalnia) o wysokości 34 metrów (niedostępna dla turystów). Obok czytelne są ślady po starej wieży triangulacyjnej. Okolice Gontyńca charakteryzują się dużymi, jak na Wielkopolskę różnicami wysokości względnych, co przydaje szlakom i ścieżkom w okolicy podgórskiego charakteru. Teren porastają lasy liściaste (w tym dąbrowy) i bory mieszane.
Po odpoczynku pomaszerowaliśmy dalej, tym razem szlakiem żółtym, który przez piękne tereny leśne doprowadził nas do szosy przed Chodzieżą. Ponieważ, trochę było nam mało wędrówki udaliśmy się na chodzieski stok narciarski, gdzie znaleźliśmy jeszcze trochę śniegu. Stamtąd zeszliśmy już do miasta. Zatrzymaliśmy się jeszcze na kawie w kawiarni w Domu Kultury, doszliśmy do naszych samochodów i pełni wrażeń wróciliśmy do Wągrowca. Przeszliśmy pieszo około 18 kilometrów. Zachęcam do pieszych wędrówek po tym terenie. Naprawdę warto!
(I.B)