„Cztery pory roku w Puszczy Zielonka”
8 listopada 2015r.
W ten piękny, słoneczny dzień zebraliśmy się o godzinie 9 rano na parkingu przy Muzeum, aby w ramach cyklu „Cztery pory roku w Puszczy Zielonka” udać się na kolejną pieszą wyprawę. Jej pierwszym celem była położona w sercu puszczy miejscowość Zielonka, gdzie na parkingu leśnym zostawiliśmy samochody. Dalej ruszyliśmy pieszo czerwonym szlakiem do Okońca, gdzie po krótkim odpoczynku zmieniliśmy szlak na zielony, którym przez piękny, kolorowy las po przejściu około sześciu kilometrów dotarliśmy do osady Głęboczek leżącej nad malowniczym jeziorem o tej samej nazwie i rzeką Trojanką. Aż wierzyć się nie chce, że ta malownicza wieś była kiedyś miastem.
Miejscowość zwana była niegdyś Głębodziec, Mniszek, Księży Borek i Obroczne. Wieś wzmiankowana została po raz pierwszy w 1368 roku. Z kolei w roku 1453 wzmiankowany jest jako kasztelan rogoziński Piotr z Głęboczka herbu Łodzia. Od 1458 r. Głęboczek uzyskał prawa miejskie i na wyprawę malborską przeciw zakonowi krzyżackiemu wystawił jednego pieszego woja. Od roku 1580 w źródłach występuje już jako wieś. W latach 1793-1807 i 1815-1918 Głęboczek wchodził w skład Prus. Według danych z 1841 r. właścicielem Głęboczka był Ferdynand Luther. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego. We wsi nie zachowały się żadne cechy miejskiego rozplanowania przestrzennego. Około 500 metrów na południowy wschód od wsi, znajduje się owalne grodzisko stożkowe zwane Pańskim Dworem. Znaleziono tu ceramikę wczesnośredniowieczną.
Po odpoczynku i zapoznaniu się z historią Głęboczka wyruszyliśmy dla odmiany szlakiem niebieskim, który doprowadził nas z powrotem do Zielonki. Tutaj zatrzymaliśmy się na dłużej w Arboretum. Zanim ruszyliśmy na spacer jego alejkami, koleżanka Ania przybliżyła nam historię tego niezwykłego ogrodu.
Arboretum powstało z inicjatywy prof. dr. hab. Jana Meixnera, dziekana Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Składa się z dwóch części metodycznych: parku dendrologiczno-krajobrazowego i arboretum drzewostanowego. Utworzone w 1978 r. na terenach Leśnego Zakładu Doświadczalno-Dydaktycznego. Zajmuje powierzchnię 83 ha i gromadzi około 800 gatunków i odmian drzew i krzewów. Na terenie arboretum prowadzone są badania pracowników naukowych wydziałów: Leśnego, Ogrodniczego, Melioracji i Inżynierii Środowiska na Uniwersytecie Przyrodniczym, oraz ćwiczenia terenowe studentów z kierunków Leśnictwo i Ogrodnictwo.
Przy głównym wejściu do Arboretum rosną dwa okazałe kasztanowce o obwodach 420 i 330 cm, uznane za pomniki przyrody, oraz dąb o obwodzie 310 cm. Rośliny w Arboretum opatrzone są stosownymi tabliczkami, a przy nazywaniu poszczególnych alejek upamiętniono wybitnych naukowców środowiska poznańskiego. Arboretum Leśne w Zielonce czynne jest cały rok i o każdej jego porze ma co innego do zaproponowania. Teraz, u progu jesieni zachęca do odwiedzin widokiem wrzosów we wszelkich odmianach fioletu.
Pełni wrażeń, po przejściu około 13 km, dotarliśmy na parking do naszych samochodów i ruszyliśmy w drogę powrotna zatrzymując się w Skokach na kawę, przy której snuliśmy plany następnej wycieczki.
(I.B.)