Tym razem, w ten sobotni poranek, Klub Turystyki Pieszej „Włóczykij” zaprosił swoich członków i sympatyków na wycieczkę do Parku Krajobrazowego Doliny Baryczy.
Wyjazd był już o godzinie 6.30, bo i droga nas czekała daleka. Nasze zwiedzanie rozpoczęliśmy od wizyty w Zespole Pałacowo – Parkowym w Dobrzycy, gdzie mieści się obecnie Muzeum Ziemiaństwa.
Pałac w Dobrzycy to ładna klasycystyczna budowla stojąca w pięknym, zabytkowym parku krajobrazowym, urządzonym w stylu angielskim. Najpiękniej pałac prezentuje się od strony południowej, gdzie widoczny jest czterokolumnowy portyk toskański. Pałac wybudowany został w latach 1798-99 wg projektu wybitnego architekta epoki klasycyzmu – Stanisława Zawadzkiego dla generała Augustyna Gorzeńskiego – adiutanta i szefa kancelarii wojskowej króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Przy budowie wykorzystano mury wcześniej stojącego tu pałacu, a pierwszy drewniany dwór z murowaną wieżą istniał tutaj już w XV wieku. W rękach prywatnych pałac pozostawał do czasów II wojny światowej, po wojnie obiekt szybko niszczał, gdyż w jego wnętrzach mieściły się magazyny, biura fabryki obuwia, później szkoła, a ostatecznie został opuszczony. Dopiero w 1988 roku pałac przejęło Muzeum Narodowe w Poznaniu, które odremontowało obiekt z przeznaczeniem na Muzeum. Początkowo powstał tu oddział tego właśnie Muzeum, a obecnie, oficjalnie od 2005 roku jest to samodzielne Muzeum Ziemiaństwa, chętnie odwiedzane przez turystów. Podziwiać tu można wystawy stałe uwzględniające tradycje ziemiańskie oraz wystawy czasowe, a ponadto odbywają się tutaj żywe lekcje dla uczniów.
W otaczającym pałac parku rozlewa się staw, a na wyspie powstał Monopter, pozostałość restauracji. Dziś to bardzo ciekawy element parku, zwykle uwieczniany na fotografiach. W głębi parku natomiast kryje się Panteon, oficyna , a także jeden z największych platanów w Polsce!
Po tej wyjątkowo ciekawej lekcji historii pojechaliśmy dalej przez Krotoszyn do Milicza i stamtąd udaliśmy się do Rudy Milickiej, aby już pieszo udać się do rezerwatu „Stawy Milickie” należącego do Parku Krajobrazowego „Dolina Baryczy”
Park powstał w 1996 roku i jego powierzchnia wynosi 87 040 ha. Położony jest na pograniczu województw wielkopolskiego i dolnośląskiego. Utworzono go w celu zachowania cennych przyrodniczo terenów położonych w dolinie rzeki Baryczy z ekosystemami wodnymi i łąkowymi, największym w Europie kompleksem stawów rybnych i licznymi gatunkami ptaków wodno-błotnych. W parku jest pięć rezerwatów przyrody. My zwiedziliśmy „Stawy Milickie” – rezerwat faunistyczny utworzony w 1973 roku, chroni on siedliska ptaków w obrębie pięciu kompleksów stawów rybnych. Przeszliśmy ścieżką przyrodniczą „W krainie ptaków” , prowadzącą przez groblę między stawami pełnymi różnorodnego ptactwa.
Po tym ośmiokilometrowym spacerze podjechaliśmy autokarem do Ptasiej Wieży znajdującej się nad Stawem Grabownica ( największy liczący 283 ha)
Wracając zatrzymaliśmy się w Miliczu, aby zobaczyć piękny klasycystyczny pałac. Budynek wyglądem przypomina zamek Sanssouci i Neues Palais w Poczdamie. Obok tej wspaniałej budowli znajdują się ruiny średniowiecznego zamku księcia oleśnickiego Konrada zbudowany prawdopodobnie na planie nieregularnego wieloboku, posiadał on trzykondygnacyjną wieżę mieszkalną i budynki towarzyszące. Całość otoczona była murem i fosą.
Wracając z naszej wycieczki jechaliśmy drogą prowadzącą przez cały park krajobrazowy wzdłuż rzeki Baryczy aż do Żmigrodu, gdzie skręciliśmy na drogę nr 5, by dojechać na godz. 21 do Wągrowca.
